-
1 σφηκόω
σφηκόω, eng, fest zusammenschnüren, -ziehen, nach der Gestalt der Wespen, die in der Mitte des Leibes wie zusammengeschnürt aussehen; übh. fest-, zusammenbinden, πλοχμοί ϑ' οἳ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο, Il. 17, 52, die Haarflechten waren mit Gold u. Silber zusammengefaßt; καλύμματα ἐσφηκωμένα, Anacr. 66, 1; δειρὴν ἐσφήκωται, er ist am Halse eng, hat einen engen Hals, Nic. Ther. 289; festmachen, zumachen, αἱ ϑυρίδες εὖ καὶ καλῶς ἐσφηκωμέναι ἔνδοϑεν καὶ ἔξωϑεν, Aristid.
См. также в других словарях:
σφηκώ — όω, Α [σφήξ, ηκός] 1. δένω στερεά, συσφίγγω («καὶ τὸν αὐχένα μικρὸν ἐπικλίνας τό τε ὅλον σῶμα σφηκώσας», Ηλιόδ.) 2. δένω γύρω γύρω σφιχτά 3. στηρίζω καλά, στερεώνω 4. κλείνω καλά («αἱ θυρίδες ἀνεώγνυντο εὖ καὶ καλῶς ἐσφηκωμέναι ἔνδοθεν», Αριστείδ … Dictionary of Greek
